İzmir'e ilk kez 16 yaşında evden kaçınca gitmiştim.
O zamanlar Otogar Topkapı'daydı, Otogar'a gidip bir tane İzmir bileti aldım.
Hadi kaçma nedenim macera arayışıydı da neden İzmir'e gitmiştim acaba? Hem de tanıdığım hiç kimse yokken...
Daha sonra;
Askere gitmeden önce de gittim, geldikten sonra da...
Demek ki;
İzmir taa o günlerde bile insana güven veren bir şehirmiş.
Aklımızda hep o şekilde kalmış, öyle kaldı.
Son olarak da;
4 yıl önce Ege Ünv. Hastanesi'ne bir sempozyumu çekmek için gitmiştim.
Bugün,
Türkiye aslında 3 Bölüm'e ayrılmış durumda.
Birincisi;
Diyarbakır merkezli, Kürtlerin ülkesi
İkincisi;
Konya merkezli, Dincilerin ülkesi,
Üçüncüsü;
İzmir merkezli, Demokratların ülkesi.
Kim fikren ve duygusal olarak bizleri ayırdıysa Allah belasını versin.
Kim 'İzmir'de alkol içiliyordu, o yüzden deprem oldu' diyorsa Allah belasını versin.
Kim bu memleketi, insanları, hayvanları ayırıyorsa Allah belasını versin.
Diyarbakır'da bizim, Konya'da bizim, İzmir'de bizim.
Bu acılar bizim.
