Ergenlik yıllarımda, gençliğimde, orta yaşımda;
Çok güzel kadınları sevdim, aşık oldum,
Çok güzel kadınlar da beni sevdi, aşık oldu.
Hataları hep ben yaptım, kırdım, döktüm, incittim, ihanet ettim.
Sonra terkettiler beni.
Sonra onları kaybettiğime çok üzüldüm,
'Belki Onlar da beni kaybettiklerine üzülmüşlerdir' diye teselli etmeye çalıştım kendimi.
Zamanla;
Hem ben hem onlar da anladı ki;
Aslında ben, kendimle savaşıyordum.
Hem benimle olsunlar istiyordum hem de benden uzakta.
Ben kendime o kadar uzaktaydım ki,
Kendimi kaybedeli yüz yıllar olmuştu.
Sevdiğim her kadının yüzünde kendimi aradım, bulamadım.
Oysa;
Aynada gördüğüm kişi de ben değildim.
'Ben' diye bildiğim kişi de...