Ahmed Arif ‘Uy Havar’ adlı şiirinde şöyle der;
‘Yangınlar,
Kahpe fakları,
Korku çığları
Ve irin selleri, aç yırtıcılar,
Suyu zehir bıçaklar ortasındasın.
Bir cana, bir başa kalmışsın vay vay
Pusatsız, duldasız, üryan
Bir cana bir de başa
Seher vakti leylim - leylim
Cellat nişangahlar aynasındasın.
Oy sevmişem ben seni...’
Güzel Ülkem yaklaşık İki haftadır yanıyor, yakılıyor.
Tam 250 noktada yangın çıktı.
Tam 80 Milyon’un içi yanıyor.
‘Yangını kim çıkardı?’
Bunu elbette yetkililer araştırıp, bulacaklar.
‘Yangına yeterince müdahale edildi mi?
Bunu elbette yetkililer araştırıp,
bulacaklar.
Ama;
Garibim köylünün ekmeği, aşı, anıları, umudu, geleceği, ata yadigarı toprağı ve
canından çok sevdiği hayvanları yandı.
Köylü için hayvan demek;
Bir yandan sevgili demek bir yandan sermaye,
Her İkisini de kaybetti cennet yüzlüm.
Her Müslüman günah işlemekten korkar.
Çünkü, İnancımıza göre Yüce Allah’ın hem Cennet’i hem de Cehennem’i vardır.
Günahı çok olanlar Cehennem’e gider ve orada yanarak bu günahlarının bedelini
öderler.
Biz böyle inanıyoruz.
Şüphesiz ki; Allah affedicidir, merhametlidir.
Ancak;
‘Şayet insana akıl verdiyse bunun da bir
bedeli olmalı’ denir.
Ve rehber olarak yolladığı Kutsal Kitabımız Kuran- ı Kerim de belirtildiği gibi
‘Yapmamız’ ve ‘Yapmamamız’ gereken hal, davranış ve durumlar vardır.
Bu kurallara uymayanlar günah işler ve cehennemde yanar.
Peki ya yangında yanarak ölen hayvanlar?
Bunların günahı neydi ki; Yanarak can verdiler?
Hangimiz, hangi hakla kendimizi haşa Allah’ın yerine koyarak onların yanarak ölmesine neden olduk?
‘Yaşam hakkı kutsaldır’,
Hem de her canlı, her bitki için.
Üstelik;
Her canlı, her bitkinin insanoğluna bir faydası vardır.
Olmasa;
Yaradan onu yaratır mıydı?
Yaratandan daha mı iyi biliyoruz ki, yaşamalarına müsaade etmiyoruz?
Yangında çekilen bazı görüntüler sanki bir korku filmi sahnesi gibiydi.
Ateşlerin ortasında kalmış bir at,
Kanatları tutuşmuş onlarca kuş ve onların feryatları,
Ayakları yanmış bir köpek yavrusu,
Kömüre dönmüş bir kaplumbağa,
İnsan elinden su içmeye çalışan bir kelebek,
Alevlerin içinde yavrusunu arayan bir inek,
Say say bitmez…
Buna yürek mi dayanır?
Buna can mı dayanır?
Buna vicdan mı dayanır?
Konunun siyasi tarafına girmek bir kısır döngü.
Tarafımız belli!
Yaşamdan, yaşatmadan yanayız.
Ve fakat;
Binlerce Allah’ın sessiz kullarını bu şekilde yakanların, bu dünyada onlara
cehennemi yaşatanların, Allah’ın yüce adaletinde hesap vermelerini ve Allah’ın
Cehennemi’nde aynı şekilde bedel ödemelerini dilerim.
O şekilde can veren hayvanların acılarında, seslerinde boğulsunlar.
Yasal olarak da Devletimizin gereğini yapacağına hiç şüphem yok.
Konuya Ahmed Arif’le başladık,
Ahmed Arif’le bitirelim;
‘Yangınlar,
Kahpe fakları,
Korku çığları
Ve irin selleri, aç yırtıcılar,
Suyu zehir bıçaklar ortasındasın.
Bir cana, bir başa kalmışsın vay vay’…
