Terkedilmek insanın bir tecihi değildir.

Peçorin;  Annesi   tarafından terk edildiğinde henüz altı yaşındaydı.
O  nedenle hayattaki en derin  korku ve acısının 'terkedilmek' olduğunu bilmiyordu.

Bir gün bu korkusunun farkına vardığında;
'İnsan  bir kez terkedilmenin acısını tattığı zaman  bir daha unutamıyor demek ki' diye söylendi kendi kendine…

Terkedilmek  insanın bir tecihi değil, ona yapılan en büyük haksızlıktır.
Çünkü;
Terkedilen bir insan ertesi gün büyümüştür.
Çünkü;
Terkedilen bir insan ertesi gün değersizliğin, korkunun, kaybetmişliğin, kimsesizliğin ve yalnızlığın derin kuyularnda  yaşamaya başlamıştır artık…
Çünkü;
Terkedilen bir insan ertesi gün ölmüştür.

Bakmayın mezarlıklarda herkesin tek başına yattığına, Asıl yalnızlar bu dünyada yaşayan ve terk edilmiş  insanlardır.

Sizi en son  terk eden kişi,  Aslında siz kendi kendinizi terk etmeden önce gördüğünüz  en son kişidir.

Terketmek;  İnsani bir davranış değildir.
Terkedilmek; İnsani  bir davranış değildir.

Daha önce terk edilmiş hiçbir insan sizi mutlu edemez.